Sunday, January 17, 2010

विद्यालय शान्ति क्षेत्रका बारेमा

हिजो आज बजारमा विद्यालय शान्ति क्षेत्रका बारेमा विभिन्न कोण प्रतिकोणबाट वहस र टिप्पणीहरु भइरहेका छन् । समाजकै एउटा प्राणी हुनुको नाताले यो वहसमा सहभागी नभइरहन सकिएन । कठपुतली सरकारको छहारीमा एजुकेशन हेल्पलाइन नामक डलरवादी संस्थाको नाममा होस् या शैक्षिक व्यापारिक कम्पनीका मालिकहरुको तर्फबाट होस् थालिका यी वहसहरुमा सहभागिको कुनै औचित्य र साइनो त छैन । यद्यपी उनीहरुको नियत र चरित्रलाई अलग गर्दा विद्यालय शान्तिक्षेत्र जस्तो पवित्र बिषयमा ऐक्यबद्धता जाहेर नगर्नु र त्यसको लागि हाम्रो नेतृत्वको अभाव रहनु पक्कै सान्दर्भिक नहोला भनेर कलम समात्ने प्रयास गरिएको छ ।

जे होस ढिलो चाँडो शिक्षा क्षेत्रलाई शान्तिक्षेत्र बनाऔं, समाजमा व्याप्त उत्पीडन र असमानताको अन्त गरौं र शिक्षा जनताको मौलिक हकको रुपमा स्थापीत गरौं भन्ने जनताको अभियानको शब्द सापट लिनु भएकोमा महोदयहरुलाई मुरिमुरि धन्यवाद छ । तात्कालीन शाहीसेनाले अछामको विनायक उमाविलगायत केहि विद्यालयमा गरेको हमलाबाहेक, नेपालमा हालसम्म कसैले विद्यालयलाई युद्धक्षेत्र घोषणा गरेको मलाई थाहा छैन । त्यसो त विगतमा राजाहरुले विद्यालयमात्र होइन सिगों मुलुकलाई नै शान्तिक्षेत्र घोषणाको प्रस्ताव अन्र्तराष्ट्रिय समुदायको बीचमा गरेको हुन । तर बिडम्बना त्यही राजतन्त्र नै नेपाली जनताका लागि अभिसाप बन्यो । इतिहास साक्षी छ नेपाली विद्यार्थीहरुले सडकबाघ बनेरै आफ्नो गौरवमय भुमिका पुरा गरे ।