स्कुल विभाग: पहिलो बलमै छक्का, भव्य कार्यक्रमको संक्षिप्त टिप्पणी

हिजोदेखि काठमाडौंमा नेपाल कम्युनिष्ट पार्टी विदेश विभाग र चिनियाँ कम्युनिष्ट विदेश विभागको सहआयोजनामा सि जिनपिङ विचारधाराबारे चिनियाँ कम्युनिष्ट पार्टीका धारणा तथा नेपाल कम्युनिष्ट पार्टी र चिनियाँ कम्युनिष्ट पार्टीबिच विचारधारात्मक छलफल कार्यक्रम शुरू भएको छ । दुई दिन चल्ने उक्त कार्यक्रमको उदघाटन प्रधानमन्त्री तथा नेकपाका अध्यक्ष केपी शर्मा ओलीले गरेका छन भने उदघाटन सत्रमा नेकपाका अध्यक्ष तथा पुर्व प्रधानमन्त्री कमरेड प्रचण्ड र चिनियाँ प्रतिनिधिमण्डलको नेतृत्व गरिरहेका केन्द्रीय समिति विदेश विभागका मन्त्री सुङ ताओले उदघाटन सत्रलाई सम्बोधन गरेका छन ।
हिजो साँझ नै कार्यक्रमको प्रथम सत्र शुरू भईसकेको छ । Completing the Building of Moderately Comfortable Society भन्ने शिर्षकमा शुरु भएको यो शेषणको संयोजनकर्ता हु झाओ मिन छन भने यसको प्रस्तोता काओ ली रहेकी छिन । काओ चिनियाँ कम्युनिष्ट पार्टीको केन्द्रीय पार्टी स्कुलमा कार्यरत छिन ।

यो नेकपा स्कुल विभागको आयोजना, व्यवस्थापन र पहलकदमीमा भएको पहिलो, नयाँ र भव्य कार्यक्रम हो । मैले बुझँेसम्म यो कार्यक्रम दुई देशका सत्तासिन कम्युनिष्ट पार्टीका बिचमा विचारधारात्मक तहमा भएको यो पहिलो अन्र्तक्रिया, छलफल वा प्रचण्डको शब्दमा अन्तरसम्वादको कार्यक्रम हुनुपर्छ ।

हिजोआज यो कार्यक्रमको देशव्यापी चर्चा छ, तरङ्ग छ, हल्लीखल्ली छ । कतिले त नेकपा सिवादी भयो, यसले सि विचार अबलम्बन गर्ने भयो भन्न सम्म भ्याएका छन । उनीहरु नेकपाले नेपालमा चिनको हस्तक्षेप निम्त्यायो भन्न पनि पछि परेका छैनन । जे होस एकथरी मानिस अत्तालिएका छन । तर, कार्यक्रममा भने दुई देश बिचको हजारौं बर्षदेखिको मैत्री सम्बन्ध, नेपालको एक चिन निति र चिनको छिमेकप्रतिको सहिष्णुताको बारेमा छलफल चलिरहेको छ । एक अर्काका देशका संवेदशिलता, सार्वभौमिकता र अखण्डताको रक्षाको लागि विगत, वर्तमान र भविष्यसम्म एकबद्ध रहने दृढता व्यक्त भईरहेका छन ।

कम्युनिष्ट पार्टीको नाताले विश्वब्यापी विचारधारात्मक खडेरीलाई चिनियाँ कम्युनिष्ट पार्टीले विगतमा कसरी हल ग¥यो र वर्तमानमा के गरिरहेको छ भन्ने कुरा छलफलमा प्रस्तुत भयो । त्यसैगरि नेपाल कम्युनिष्ट पार्टीले कसरी योगदान गरेको छ भन्ने विषय चर्चा गरियो । माक्र्सवादलाई जडसुत्रको रुपमा होइन ठोस परिस्थितिको ठोस विष्लेषण गर्ने र तथ्यबाट सत्य पत्ता लगाउने लेनिन र माओका शिक्षा र मार्गदर्शन अनुसार अघि बढेका सफल अनुभवहरू आदानप्रदानका काम भईरहेका छन ।

चिनले अहिले दुई सतबार्षिकी लक्ष सहित काम गरिरहेको छ । सन २०२१ सम्म पार्टी स्थापनाको सतबार्षिकी र सन २०४९ सम्म जनवादी चिन स्थापनाको सतबार्षिकी । सन् २०५० सम्म चिनलाई समुन्नत समाजवादी चिन निमार्ण गर्ने चिनियाँहरुको लक्ष रहेकोछ । एक साता पछि चिनले राष्ट्रिय दिवस मनाउन गइरहेको छ । नेपालले पनि भर्खरै संविधान दिवस तथा राष्ट्रिय दिवस मनाएको छ । कार्यक्रममा दुबै देशका बिच राष्ट्रिय दिवसको शुभकामना आदानप्रदान गरियो ।

चिनमा समाजवाद निर्माणको प्रमुख चुनौतीको रुपमा रहेको गरिबि र त्यसको सामना गर्न चिनियाँ कम्युनिष्ट पार्टीले गरिबि निवारणको कार्यक्रम अघि सारेको छ । त्यसलाई उनीहरु युद्ध लडनुभन्दा कठिन ठान्दछन । राष्ट्रपति सि को नेतृत्वमा चिनले गरिवि निवारणको क्षेत्रमा थुप्रै काम गरेको छ । विगत ६ बर्षमा चिनले ८ करोड जनसंख्यामा गरिवि निवारण गरेको छ, जुन संख्या जर्मनीको कुल जनसंख्या बराबर हो । अझैं पनि चिनमा १० करोडको हाराहारीमा गरिविको रेखामुनीको जनसंख्या रहेको छ । गरिवि निवारणमा चीनियाँ कम्युनिष्ट पार्टीले प्रत्येक पार्टी कमिटि र सदस्यहरूलाई परिचालन गरेको छ । जुन कमिटिले दिएको दायित्व पुरा गर्दैन त्यो कमिटिको सचिवको बढुवा मात्र रोकिदैन कार्वाही पनि गरिन्छ । गरिवि घटाउन योगदान गर्ने पार्टी कमिटि र सदस्यलाई प्रोत्साहन गरिन्छ । गरिवि घटाउने कम्पनीलाई कर छुट गरिन्छ । प्रमण्डलको भनाई अनुसार चिनले भ्रष्टाचारका विरुद्ध कडा रुख अपनाएको छ । यदी कसैले भ्रष्टाचार गरेमा फलानो भ्रष्टाचारी हो भनेर उसको घरमै भ्रष्टाचारी भनेर सुचना, पोष्टर टाँसिन्छ । यो कुरा सुन्दा हामी सहभागीले सर्वहारा साँस्कृतिक क्रान्तिको विरासत अझैं बाँकी रहेको अनुमान ग¥यौं ।

हामीले पनि गन्तव्य समाजवाद भनेका छौं । समृद्ध नेपाल र सुखी नेपाली हाम्रो नारा रहेको छ । देशमा व्यप्त गरिवि, वेरोजगारी, भ्रष्टाचार र कमिश्नतन्त्र हाम्रा ठुला रोगहरु हुन । यीनका विरुद्धको युद्ध हाम्रा लागि ज्यादै कठिन छ । के हामी यसका विरुद्धको साँस्कृतिक क्रान्ति आफैबाट शुरु गर्न सकौला ? यो प्रश्न नेकपाका हरेक सदस्यले आफैबाट शुरु गर्न जरुरी छ ।

नेपालको तर्फबाट प्रमुख अतिथिको तर्फबाट प्रधानमन्त्री तथा पार्टी अध्यक्ष, पार्टी अध्यक्ष तथा पुर्वप्रधानमन्त्री र स्कुल विभाग प्रमुखद्धारा मन्तव्य व्यक्त गरियो । झापा आन्दोलनको ऐतिहासिक भुमिका, कम्युनिष्ट पार्टीको लोकतान्त्रिकरणको लागि जननेता मदन भण्डारीको योगदान, मौलिक सिद्धान्तको रुपमा जनताको बहुदलीय जनवादको प्रतिपादन, बदलिएको परिवेशमा तत्कालिन नेकपा(माओवादी केन्द्र) ले अघि सारेको २१ औं शताब्दीको जनवाद हुँदै एकीकृत पार्टीको सिद्धान्त जनताको जनवाद रहेको व्याख्या गरियो । सम्बोधनको क्रममा नेताहरुले नेपाली समाजको रुपान्तरणमा हजारौंको वलिदान भएको पनि उल्लेख गर्नुभयो तर सम्बोधनको क्रममा कमरेड प्रचण्डले उच्चारण गरेको सशस्त्र संघर्ष बाहेक कसैले पनि नेपाली जनयुद्ध वा माओवादी जनयुद्धको उच्चारण गरेनन ।

नेपालमा समान्तवादका विरुद्धको निर्णायक लडाईमा जनयुद्धले महत्वपुर्ण योगदान गरेको कुरा सायद कसैले नर्कान सक्ला । जनयुद्धको यो ऐतिहासिक भुमिकालाई नेकपाले जुन लाईनमा स्वीकार गरेको छ, नेताहरुले सार्वजनिक मञ्चमा बोल्दा त्यो लाईन बोल्न पर्छ नकी पुर्व स्कुलको विचार । हामी दशकौंसम्म द्धन्द्धमा रुमल्लीयौं भनेको के हो ? हामी रुमल्लीएका थियौं या समाजिक रुपान्तरणको अभियानमा योगदान गरेका थियौं ? नेकपा (माओवादी केन्द्र) पनि ठुलै भङ्गालो हो भनेको के हो ? हुन त टुट फुट र विभाजित नेपालको कम्युनिष्ट आन्दोलनमा पुर्व एमाले वा पुर्व माओवादी सबै विभिन्न धारामा चिरिएका भङ्गाला नै हुन । अरु स साना भङ्गाला पनि बाँकी छन । तर नेतृत्वले अभिव्यक्ति दिँदा कोही नदि र कोही भङ्गाला थिए जसरी बोल्नु हुदैन । नेताहरु बोल्दा निर्णित कुरा मात्र बोल्न प¥यो । नेताले नै अनिर्णित कुरा बोल्दै जाने हो भने कार्यकर्ताले के गर्लान ? गाह्रो हुन्छ ।  नेतृत्वलाई सचेत गराउनु एउटा कार्यकर्ताको दायीत्व हो भन्ने मेरो वुझाई हो ।

अन्तमा, पार्टी स्कुल विभाग प्रमुख, पार्टी अध्यक्ष र अध्यक्ष तथा प्रधानमन्त्रीले जे विषय राख्नु भयो । दुई देश र दुई पार्टीबिचको निकट सम्बन्धको लागि उहाँहरुको शब्द र कर्म दुबै सम्मान गर्न र गर्व गर्न लायक छन । एक कार्यकर्ताको तर्फबाट  हार्दिक सलाम तथा आभार प्रकट गर्दछु । पहिलो इनिङमै छक्का प्रहार गर्ने पार्टी स्कुल विभागलाई हार्दिक बधाई सहित आगामी इनिङ पनि सफल बन्दै जाउन हार्दिक शुभकामना !

विहान ७ असोज, २०७६